Olifanten en opelets in Way Kambas

Vanuit het Harion Hotel in Bandar Lampung zijn we per opelet (openbaar busje) naar Metro (andere stad in de provincie Lampung) gegaan. Een modern uitziend meisje genaamd Maya heeft ons hierbij heel fijn geholpen; ze besprak de prijzen met de chauffeurs en zorgde ervoor dat we op de juiste plekken in de bus zaten. Een pittige tante, zij zou er wel even voor zorgen dat we niet te veel zouden betalen.
In Metro aangekomen hebben we 15 minuten in een opelet gezeten, om er daarna achter te komen dat het hotel op 200 meter van de bus stop lag. Minder handig.
Met de hotel receptioniste hebben we geprobeerd een tour naar Way Kambas uit te zetten, dit is een nationaal park op zo'n 40 kilometer van Metro.
Daar de mevrouw geen Engels sprak en we alles via Google Translate moesten vertalen, verliep de communicatie niet zo goed. Uiteindelijk besloten we om het die dag erna zelf maar uit te zoeken.

Op maandag was Sara jarig! Vanuit de bus stop, waar mensen ons zoals gewoonlijk ongegeneerd aan het aanstaren waren, namen we een opelet naar de hoofdingang van Way Kambas. De bestuurder van de opelet draaide Indonesische boem-boem muziek met het volume vol aan. Er was nog een klein communicatie probleempje omtrent de betaling, maar deze konden wij gelukkig oplossen met behulp van onze rest van de koekjes en onze ranger Triou.
Achterop de motoren van Triou en mister Slamet hebben we de hele dag het park verkend. 'S middags zijn we naar het elephant training centre gegaan over een weg die gedurende vijf kilometer bestond uit kinderkopjes van het ergste soort. Waardoor onze tere bipsjes aan het einde blauw en gedeukt waren. Gelukkig konden ze bijkomen op de rug van een olifant. Wat een ervaring! Eerst een half uurtje het park rond waarbij we met zijn tweeën op 1 olifant zaten en daarna ieder op een eigen olifant terwijl zij gingen baden. Zwemmen met olifanten: check!
Verder hebben we baby olifantjes bananen gevoerd en nasi goreng gegeten; wat een dag.
'S avonds sliepen we in een homestay bij een groot Indonesisch gezin.

In de nacht zijn we wakker gehouden door brommers en motoren, de imam, vuurwerk en noodweer wat allemaal goed te horen was in ons kamertje. In de ochtend zijn we met Triou en mister Slamet per motor wel 6 verschillende banken langs geweest om geld proberen te pinnen. Het probleem: alle banken waren leeg.. Pas bij de 6e hadden we geluk. Die hebben we dan ook direct leeg gepind. Daarbij moesten we om de zoveel tijd ook nog eens stoppen wegens tropisch noodweer. Uit het niets barstte er een regenbui los die de hele straten onder water zetten.
Vanwege het noodweer besloten we lekker in Way Kambas city te blijven in het Yestoya hotel en daar genieten we nu voor het eerst van een wc met een werkende doorspoel knop, een warme douche en een zwembad.
Morgen gaat ons avontuur verder naar Jakarta.

Living the good life!